Zanokcica gniazdowa

Nazwa polska: Zanokcica gniazdowa

Nazwa łacińska: Asplenium nidus

Rodzina: Zanokcicowate - Aspleniaceae

Pochodzenie: Wsch. Afryka, pd.-wsch. Azja, Australia

Zanokcica gniazdowa jest epifitem – porasta głównie pnie drzew, jednak rośnie też niekiedy bezpośrednio na ziemi. Osiąga wysokość 50-150cm. Liście zebrane są w rozetę liściową, duże, proste, jasnozielone, często marszczone, o szerokości 10-20 cm; główna żyłka brunatna. W rozecie liściowej paproć gromadzi wodę i humus. Zarodniki rozwijają się w kupkach zarodni na spodzie liści. Kupki zarodni formują długie rzędy.

Paproć ta stosowana jest w lokalnej medycynie ludowej doleczenia szeregu dolegliwości. Jej młode przyrosty są jadane na Tajwanie. Tnie się je na 2,5cm odcinki i podsmaża z czosnkiem i chili. W Europie zanokcica gniazdowa jest popularną roślina doniczkową.