Rozmaryn lekarski

Nazwa polska: Rozmaryn lekarski

Nazwa łacińska: Rosmarinus officinalis

Rodzina: Jasnotowate - Lamiaceae

Pochodzenie: Basen Morza Śródziemnego

Rozmaryn lekarski to aromatyczny, wiecznie zielony krzew o wysokości do 2m. Na czterokanciastej, drewniejącej łodydze osadzone są równowąskolancetowate, skórzaste, brzegiem podwinięte, na wierzchu ciemnozielone, spodem kutnerowate liście. Kwiaty niebieskie lub różowe. Rozmaryn jest rośliną miododajną, owadopylną.

Roślina ma szereg zastosowań. Uprawiano ją już w starożytnym Rzymie, Egipcie i Grecji. Obecnie do największych producentów należą Francja, Hiszpania, Włochy, Grecja i Meksyk. Zawiera olejki – cyneol, pinen, cymen, borneol. Ma działanie odkażające, pobudzające, wzmacnia pamięć. Rozmaryn jest rośliną przyprawową, używaną głównie w kuchni hiszpańskiej, bałkańskiej, meksykańskiej do mięs, wędlin i sosów. Kwiaty dodaje się do sałatek, a kandyzowanymi ozdabia się potrawy. Łodyga może być używana jako szpikulec do szaszłyków – nadaje im zapach i smak. Z liści otrzymuje się antyseptyczny środek do mycia przyborów w łazience, a dodane do kąpieli pobudzają krążenie krwi. W Polsce jest rozmaryn lekarski uprawiany jest w doniczkach jako roślina pokojowa. Jest to "staroświecka" roślina uprawna – jedna z najdawniej uprawianych u nas roślin doniczkowych. Latem można go przetrzymywać na werandach, balkonach, w ogrodzie.